5 Ağustos 2009 Çarşamba

Mutluluk, bir an değilmiydi?


Mutlu olmak..! Güzel bir kavram.

Ama mutluluk neydi ki? Günün birinde "Ben mutluluğu yakaladım" diyebilirmiydi insan?

Bir ömür boyu mutluluk denen kavram varmıydı gerçekten de?

Tam bu noktada, çok eskiden duyduğum bir söz çınlıyor kulaklarımda. "Mutluluk, anlardan ibarettir."

Gerçekten de öyle değilmiydi? Yıllar yılı arayıpta bulamadığımızı sandığımız mutluluğu aslında binlerce kez yakalamamışmıydık? Ve yitirmemişmiydik binlerce kez? Kısacık bir andan ibaret değilmiydi mutluluk?

Öyleyse yanlıştı dövünmek, üzülmek, ağlamak.. Çünkü geldiği gibi gitmiyordu hayat. Öyle olsaydı anlamı da olmazdı belki mutluluğun.

Sanırım en doğrusu kısa ama mutlu An'larımızı birleştirip gülümseyebilmekti. Uzun sürmesini hayal etmemek.


Siz hangi taraftasınız?


Kaybettiğiniz anlar için dövünenlerden misiniz? Yoksa anlarınızı birleştirip gülümseyebilenlerden mi?

4 yorum:

cicibici bişeyler dedi ki...

Keşke anlarını birleştirip gülebilenlerden olsam:)
Aslında mutluluk kısa ve anlık olsada bıraktığı etki bakımından uzun süreli!en azından aynı derecede mutlu olup olamayacağının da ölçüsü olduğundan unutulmayacaktır da.
Kimse mutluluğu yakaladım diyemez elbet,zaten mutluluk yakalanmamalı,sürekli peşinde koşulmalı ki bittiği yerden yeniden başlamalı,hayatın akışıdır bu,sürekli gülen suratla gezen her an mutlu olan bir insan düşündümde:)çok sıkıcı olur ve anlamı olmaz.Düşler ve gerçekler gibi olmalı yani,zıtlıklar anlam katar hayata!hüzünde olmalı mutlulukta!zaten onunda dengesi yazılmamışmı ilahi kudretten!
sevgilerle canım öptüm.

dusler ve gercekler dedi ki...

"en azından aynı derecede mutlu olup olamayacağının da ölçüsü olduğundan unutulmayacaktır da."

"Düşler ve gerçekler gibi olmalı yani,zıtlıklar anlam katar hayata"

doğru söze ne denir:) yüreğine sağlık :)

cicibici bişeyler dedi ki...

Bende ödülün ve mim var alırsan sevinirim,cevaplamak istersen tabi,sevgiler.

dusler ve gercekler dedi ki...

bu ortamın acemisiyim canım biliyorsun:) tabiki alırım ama nasıl:(